اهمیت بازی و نقش آن در رشد کودکان (1)

بازی نیاز کودک است. بازی کردن کودکان در صورتی که در جهت جستجو و کاوش و خلاقیت باشد. موجب رشد اجتماعی، فرهنگی و عاطفی آن ها می شود. و باعث می شود که کودک در آینده فردی فعال و خلاق شود. اگر برای کودک محل مناسب برای بازی و اسباب بازی که بتواند کاوش، تحرک و خلاقیت و تصورات و تخیلات او را تحریک کند فراهم شود شرایط بسیار مناسبی برای رشد و پرورش مغز او فراهم می شود. هیچ پدر و مادری نباید به اسباب بازی فروشی های گران قیمت بروند و بی جهت هزینه کنند و تصور نمایند که خدمت مهمی به فرزند خود کرده اند. محققین نشان داده اند که اسباب بازی های ساده که بتواند حس خلاقیت و کاوش و تحرک فکری را در کودک به وجود آورد موجب می شود که استرس کودک کم شود و او را قادر می سازد که در آینده بتواند با استرس های زندگی به خوبی برخورد نماید. در تحقیقاتی که بر روی موش ها انجام گرفته مشاهده شده که فراهم نمودن محیط مناسب به طوری که موش ها بتوانند از لوله ها بالا روند و چرخ هایی را به گردش درآورند و با یکدیگر بازی کنند و غذای مورد نیاز خود را به دست آورند سبب می شود که پس از دو ماه در هر طرف هیپوتالاموس مغز موش ها یعنی جایی که مرکز یادگیری و سپردن خاطره هاست، 50 هزار سلول بیشتر رشد کند. کودکانی که در تمام دوران کودکی در یک گوشه نشسته باشند، مغز آن ها رشد نخواهد کرد و توان آن را نخواهند داشت که کار مثبتی انجام دهند، این افراد نمی توانند درهای بسته ی زندگی خود را باز کنند و از درهای باز زندگی عبور کنند! بیشتر بزرگسالان اظهار می دارند که در دوران کودکی با پدر و مادر خود بازی نکرده اند و مادر نیز بیشتر به کارهای پخت و پز و تمیز کردن منزل می پرداخته تا بازی کردن با کودکان. اگر شما می خواهید با کودک خود رابطه برقرار کنید لازم است با او بازی کنید و از همه مهمتر این که اجازه دهید که اغلب او در بازی پیشرو و برنده باشد. بازی با کودک به طوری که او در بازی برنده و موفق گردد سبب می شود که اوپیوئید در مغز او ترشح گردد و مانع ترشح مواد استرس زا و در نتیجه موجب شادی و اعتماد به نفس کودک می گردد. نکته ی قابل توجه این است که اگر پدر و مادر در حین بازی با کودک دائما او را راهنمایی کنند موجب یاس و حتی ترس در کودک می گردد. اگر در بازی به کودک بگویید: «این کار را بکن، آن کار را نکن» رابطه ی احساسی بین پدر و مادر با کودک برقرار نمی گردد و کودک احساس می کند که نظر او بی ارزش است. در این صورت ممکن است کودک بازی را رها کند و دیگر به بازی با شما علاقه ای نشان ندهد. شاید این سئوال برای شما به وجود آمده باشد که چطور پدر و مادر می توانند برای بازی کردن به کودک کمک کنند! این چیزی است که در ادامه ی این مقاله به آن خواهیم پرداخت...